Kim demiş yıldızlar yalnız diye?

gökyüzü değil sadece, dağların dorukları da yıldız yüklüydü.bütün gece bekledim gelsinler, birlikte uçalım diye. saatlerce bakıştık, önce birbirimizin sabrını deneyerek. sonra göz göze geldik, o alçaldı biraz, ben yükseldim buluşma noktasına,  derken havalandık.. bazen dağlara doğru yol aldık, bazen denize doğru, açıklara, karşıki yasak adaya...kimseler görmedi, mazlum'la, şımarık dışında.şımarık, yan taraftaki komşunun köpeği. mazlum da, dağın eteğindeki, köylünün eşeği.ben gök yüzüne asıldıkca, endişelenip havluyor şımarık, sonunda anlayıpı, sessizce beni izledi.
her dostum için bir yıldız tuttum, kendime de...yıldızımı,ha geldi ha gelecek diye beklerken, aniden fırladı fişek gibi diğer yıldız kümesinin içinden arkasında alevler saçarak deniz tarafına doğru. arkasından bakakaldım...! küme halinde gezenlerin ışıkları kırmızı, daha ağırlar. bir ara iyice yaklaştılar bana doğru, birden ürktüm ve içimden, "sakın beni almaya geliyor olmasın bunlar", diye de geçirmedim değil!...
ressam yeteneğim olsa bu tabloyu çizerdim. şöyle bir hayal edin: gökyüzüne asılmış bir kadın, bir yanında, uzun, karamel renginde tüyleri olan bir köpek, diğer yanında, koca siyah gözleriyle, melul -mazlum bakan bir eşek.sevinçten kalbim duracak sandım bir an!...
koydaki teknelerin çiğ parlak ışıkları yandı söndü...
etrafıma bakındım tedirginlikle,  biziz sadece, bir de hışırtıyla kıyıyı döven dalgaların şehvetli sesi.kimbilir kaç deniz kızı sevişiyor koynunda şimdi...bir süre dinledim dalgaları, ılık bir rüzgar saçlarımı okşadı sessizce, derin derin nefes aldım, kalbim hızla çarpmaya başladı heyecandan, dinledim, sadece dinledim denizin sesinine karıştı adımlarım...
kimseler görsün, dokunsun  istemiyorum bu güzelliğe, yoksa gecenin tüm büyüsü bozuldu bozulacak!
gece hırsızları değil beni korkutan, çift kişilik yataklarda  kavuşmayı bekleyen  sevgisiz  bedenler...

koynumda yıldızlar ve hayallerim, el değmemiş sabahlara doğru yol alıyoruz gizlice...

13 Ağustos 2010